पशुपति स्तोत्र | Pashupati Stotra |

 

पशिपति स्तोत्र 

पशुपति स्तोत्र 

स पातु वो यस्य जटाकलापे 

स्थितः शशाङ्कः स्फुटहारगौरः | 

नीलोत्पलानामिव नालपुञ्जे 

निद्रायमाणः शरदीव हंसः || १ || 

जगत्सिसृक्षाप्रलयक्रियाविधौ 

प्रयत्नमुन्मेषनिमेषविभ्रमम् | 

वदन्ति यस्येक्षण लोलपक्ष्मणां 

पराय तस्मै परमेष्ठिने नमः || २ || 

व्योम्नीव नीरदभरः सरसीव वीचि

व्यूहः सहस्त्रमहसीव सुधांशुधाम | 

यस्मिन्निदं जगदुदेति च लीयते च 

तच्छाम्भवं भवतु वैभवमृद्धये वः || ३ || 

यः कन्दुकैरिव पुरन्दरपद्मसद्म

पद्मापतिप्रभृतिभिः प्रभुरप्रमेयः | 

खेलत्यलङ्घयमहिमा स हिमाद्रिकन्या 

कान्तः कृतान्तदलनो गलयत्वंघं वः || ४ || 

दिश्यात् स शीतकिरणाभरणःशिवं वो 

यस्योत्तमाङ्गभुवि विस्फुरदुर्मिपक्षा | 

हंसीव निर्मलशशाङ्ककलामृणाल 

कन्दार्थिनी सुरसरिन्नभतः पपात || ५ || 

|| इति पशुपति स्तोत्रम् सम्पूर्णम् ||